پیش‌بینی وضعیت امروز بورس

اما از آنجا که این روزها بازار به اخبار و شایعاتِ منفی وزن بیشتری می‌دهد و کسی نیست که جویای حال و احوال او باشد، فروشندگان تصمیم گرفتند که یک افت دیگر را به بازار دیکته کنند. بنابراین هر چه از دقایق ابتدایی معاملات دورتر شدیم، سمت تقاضا خلوت‌تر و طرف عرضه و دستکاری قیمت‌ها بیشتر و قوی‌تر شد و لذا شاخص کل طبق روال عادی برنامه با افت دیگری (حدود 12 هزار واحد) تا ارتفاع دو میلیون و 268 هزار واحدی عقب نشست.

البته در نیمه دوم بازار بواسطه نزدیک شدن شاخص به سطح حمایتی دو میلیون و 250 - 260 هزار واحد، اوضاع کمی آرام شد اما نه‌آنقدری که منجر به خوش‌بینی معامله‌گران نسبت به تغییر مسیر بازار شود. ارزش معاملات کماکان در سطوح کمتر از 4 همت قرار دارد و خبری از حجم قوی نیست. ضمن اینکه خروج نقدینگی توسط معامله‌گران حقیقی (300 میلیارد تومان در بازار دیروز) ادامه دارد. همچنان ترس و ابهام نسبت به تصمیمات سیاستگذار وجود دارد و آن اطمینان که سهامدار نیاز دارد تا به کمک آن فضای فعلی را عوض کند، به وجود نیامده است. با توجه به سیاست‌های فعلی دولت، به نظر آن شعاری که در ابتدای سال دلخوش و امیدوار به تحقق‌اش بودیم، مثل شعار سالهای گذشته در حد حرف باقی بماند ! در واقع دولت به قدری سرگرم ایجاد بحران و گرفتاری برای تولید و اقتصاد است که اصلا فرصت فکر کردن به تحقق شعار سال را ندارد !

همانطور که طی روزهای اخیر هم اشاره شد، "بازار نیاز به برگشت تصمیمات سیاستگذار (دولت و بانک مرکزی) از اشتباهات اخیر دارد. چراکه انصافا با این حجم ریسکی که دولت به اقتصاد وارد کرده و نرخ سودی که بانک مرکزی علم کرده، حرکت در بازار بسیار دشوار است." تا وقتی اصلاح دلار نیما را نداشته باشیم، خبری از رشد دامنه‌دار بازار نخواهد بود. به‌نظر دو سناریو برای اصلاح نیما وجود دارد. سناریوی اول اصلاح ضربتی قیمت (رشد یکباره از 41 تا 48 هزار تومان) و سناریوی دوم، رشد آرام (افزایش هزار تومانی نیما در هر هفته) است. برخی معتقدند با توجه به اینکه تنها یکسال تا دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده، دولت جسارت و شجاعت اجرای سناریوی اول را ندارد و احتمالا در مسیر سناریوی دوم اما کمی کُندتر از آنچه اشاره شد، قرار بگیرد. نکته جالب اینکه، دولت در حال محدود کردن عرضه دلار 28,500 تومانی برای کالاهایی است که برخی از افراد در صف آن ایستاده‌اند. روز دوشنبه خبر رسید که روغن و شکر و برخی دیگر از کالاها دلار 28،500 تومانی نمی‌گیرند و باز رفتیم روی کالای اساسی و دارو؛ درست مثل دلار 4,200 تومانی و ماجرای تکراری سالهای قبل !

موضوع دیگر که نمی‌توان از کنار آن ساده و بی‌تفاوت گذشت، تغییر و تحولات خاص گروه خودروسازی است. نوسانات روزهای اخیر در این گروه باری دیگر نشان داد که این نمادها چه پتانسیلی برای بردن بازار از فرش به عرش و یا کشیدن بازار از زیرزمین به طبقات پائین‌تر را دارند ! در واقع تحولات این گروه در سرنوشت بازار بسیار موثر است. بازار در انتظار روشن شدن ابهامات این گروه است و اعتقاد ما این است که اگر تصمیمات اساسی در سران قوا اتخاذ نشود، این صنعت در سال جاری بحران اساسی دیگری برای اقتصاد و شبکه بانکی کشور ایجاد خواهد شد.