این روزها همه با نرخ سود بازی می کنند!

به گزارش خبرنگار «اخبار بانک»، نرخ سود بانکی اخیرا به یکی از مباحث اصلی بانکداران،بانک مرکزی،تولید کنندگان و مردم عادی تبدیل شده است.

از سوی بانکداران جذب سپرده باید صورت گیرد و در فضای رقابتی و تقریبا جنگی میان بانک ها،نرخ سود بهترین ابزار برای جذب سپرده ها به شمار می رود.از دید بانک مرکزی نیز نرخ سود سپرده پایین و به تبع آن نرخ سود تسهیلات کمتر می تواند بخش های مولد را رونق ببخشد.

اما از سوی تولید کنندگان نرخ سود باید به شکل متعادل جهانی دربیاید تا بتوان با آن کسب و پیشه را رونق و توسعه داد.اما از سوی مردم در فضای رکود و تورم،بهترین مکان برای سرمایه گذاری شبکه بانکی است و هر چه نرخ سود بالاتر باشد قطعا سپرده ها به بانک مورد نظر حرکت می کنند.

جنگ نرخ سود بانکی از زمانی در بین بانک ها آغاز شد که خود بانک مرکزی دستور شناور سازی و آزاد سازی نرخ سود براساس رقابت بین بانکی را صادر کرد.این در حالی بود که پیش از صدور چنین دستوری،موسسات مالی و اعتباری به دلیل عدم نظارت بانک مرکزی و داشتن ارتباط های قوی در پشت پرده، نرخ های بسیاری بالایی چون 24 درصد در سه سال گذشته را ارایه می کردند،این نرخ در حالی بود که آن زمان بالاترین سود پرداختی از سوی بانک های مجاز به 18 درصد هم نمی رسید!

بنابراین در بحث نرخ سود بانکی موسسات مالی و اعتباری بودند که جرقه بازی را روشن کردند و بانک مرکزی نتوانست این رویه را کنترل کند.این جنگ به جایی رسید که بانک ها یک به یک با اسامی مختلف پسرانه و دخترانه وارد گود رقابت شدند.

در این بازی سود، همه بانک ها چه دولتی و خصوصی دخیل بودند و هستند.نمی توان نام یک بانک و یا موسسه از درون این گود بیرون کشید و گفت این بانک تنها متخلف است و باید تاوان بدهد.امری که چند وقتی است میان برخی باب شده و از سر ناآگاهی و یا عمدی یک بانک و یا موسسه را تنها نهادی معرفی می کنند که با نرخ سود بازی می کند و آن را بالا می برد.

برای اینکه وضعیت نرخ سود در بین شبکه بانکی را بهتر متوجه شوید چندین مثال عینی را مطرح می کنیم.

هم اکنون نرخ سود یک بانک بزرگ دولتی سالانه 22 درصد است که بصورت ماهانه پرداخت می شود و با شرایط خاصی این نرخ بالاتر هم می رود.فرد متقاضی می تواند بدون جریمه از ماه سوم به بعد سود 22 درصد را یکجا دریافت کند.

در بانک دیگر دولتی نیز رویه به همین منوال است و سود بالای 23 درصد به متقاضی ارایه می شود.

در بانک های خصوصی نیز این موضوع حاکم است.بعنوان مثال در بانک خصوصی شده نرخ سود کوتاه مدت طلایی 22 درصد شده است.این در حالی است که این نرخ از سوی بانک مرکزی سالانه تعیین شده است.در اکثر بانک های خصوصی نرخ 22 و 23 درصد بعنوان کوتاه مدت پرداخت می شود و اگر ارقام سپرده بالای 100 یا 150 میلیون تومان باشد رقم های بالاتر سود نیز تعیین می شود.

در بین موسسات اعتباری نیز رویه بدتر از بانک هاست.بعنوان مثال موسسه ث نرخ سود 27 درصد سالانه می پردازد و موسسه دیگر اعتباری سود روزشمار 23 و بلندمدت 29 درصد هم می دهد.

با این مثال های واقعی که اکنون به راحتی با گشتی در شهر قابل لمس برای مشتریان و رسانه هاست می توان نتیجه گرفت که همه بانک ها و موسسات وارد گود رقابت سود شده اند.

همانظور که مدیرکل نظارت بر بانک‌ها و موسسات اعتباری بانک مرکزی‌ نیز بر عدم رعایت نرخ سود سپرده در همه بانک‌ها اشاره کرده است.

بنابراین در فضای فعلی کوبیدن یک یا چند بانک در بحث نرخ سود بانکی از سوی برخی افراد و یا رسانه ها، بی انصافی است وباید گفت که این رویه تنها زمانی حل می شود که بانک مرکزی نیز خود وارد دور انصاف شود.

متاسفانه برخی در این مدت یک بانک را مورد حمله قرار می دهند و مدعی اند که این بانک خصوصی تنها مقصر اصلی نرخ است.

وقتی نرخ جریمه بانک ها از سوی بانک مرکزی 34 درصد است،چطور می توان انتظار داشت که بانک یا موسسه سود 23 تا 29 درصدی نپردازد و سود 26 تا 32 درصدی از وام ها نگیرد؟

چرخه فعلی به کل معیوب است و به دلایلی چون گران شدن نرخ دلار بانک مرکزی نباید نرخ سود را کم کند.این رویه در پایان سال و همزمان با افزایش نرخ ارزها، موجب خروج سرمایه ها از بانک ها می شود.

سوال این است که اگر پول های مردم در بانک ها باشد بهتر است یا در بازار دلالی و ارز دست به دست شود؟